Bu Sabah

Bu sabah…
Bu sabah, yine ruhum sende kalmýþ gibi uyandým.
Yine kalkýp ilk önce döndün mü? acaba diyerek,
Bütün odalara tek tek baktým.
Mutfakta, balkonda, bahçede…
Eskiden, seni görmeye alýþkýn olduðum ne kadar yer varsa,
Seni aradým…
Benim olmadýðým her yere sýðdýn da sen,
Bir þu yaralý gönlüme sýðamadýn.
Bir sýnýr çizdim hasretine dair kendime,
Çakýlmýþ gibi kalacak,
Kurþun yemiþ gibi duracaktým.
Bir adým dahi geçmeyecektim ondan öteye,
Ucunda ölüm bile olsa,
Düþürmeyecektim bir daha seni hasret menzilime.
Sýnýrýn bir yanýnda sen olacaktýn,
Diðer bir yanýnda ben.
Ya senden geçecektim bu ahir ömrümde,
Ya da kendimden..

Kim bilir…
Kim bilir, belki yarýn baþka bir gün olur,
Baþka bir umut tutar ellerimden.
Bir süslü yalan avutur belki bir kaç gün daha,
Sensiz geçmek bilmeyen gece ve gündüzler arasýnda,
Bir çocuk gibi sürükler beni senin ardýn sýra,
Unutulmuþ eski bir hayalin hatýrýna.
Þimdi öylece duruyorum hayatýn sýnýrlarýnda,
Ya hasretine doðru yürüyorum,
Ya almýþým senden payýmý,
Yine sana dönüyorum,
Dilime dolamýþým ya farkýnda olmadan adýný,
Kâh sende alev alýyorum,
Kâh dikenlerin arasýnda kanýyorum.
Yalýnayak yalanlara koþuyorum,
Sen seyreyle þimdi bendeki bu serencamý,
Gör bak nasýlda hayata küsüyorum.

Dolunay sanki seninle tamam olurmuþ,
Bütün yýldýzlar gözlerinde parlar,
Yaðmurlar bile senin hatýrýna bulutlara uðrarmýþ.
Güldüðünde baharlar kapýya dayanýr,
Unutulan sancýlar yeniden daðlanýrmýþ.
Þimdi topraklar yaðmura,
Gece dolunay ve yýldýzlara hasret.
Bana ise kala kala bir adýn,
Bir de yangýnýn kalmýþ,
Sen benden uzaklardasýn ya,
Kokun deðil, suretin bile ellere yarmýþ.
Sana yakýn olanýn yüreði bayram yeri,
Benimki matemlere selam salmýþ.
Aldýrma be gönül,
Aldýrma…
Daraltma kendini bu hayal âlemi için,
Sen senden geçmiþsin ya,
Var mý? bundan daha öte acý bir seçim.
Eskisi gibi olmayacak belli ki,
Gülüþlerim daha bir yarým kalacak,
Bahçemi yabani otlar bürüyecek,
Kök salacaklar iyiden iyiye hasretin gibi,
Ben yine bir þey olmamýþ gibi çýkýp sokaklara,
Selam vereceðim gördüðüm eþe dosta.
Arada bir karýþacaðým,
Yol ortasýnda top oynayan çocuklarýn arasýna,
Sonra oturup sahilde bir çay bahçesine,
Ýki çay söyleyeceðim her zamanki gibi,
Senin ve benim niyetime.
Yine eskiden olduðu gibi,
Dalgalarýn sesine karýþacak kurduðum hayallerim,
Kaybolup gideceðim sanki sen karþýmdaymýþ,
Ve gözlerine bakýyormuþçasýna,
Veryansýn edecek bana,
Senin eskiden neyin var diye sorduðunda,
Benim yok bir þeyim diyerek geçiþtirdiðim,
Yutkunup sustuðum,
Ve dilimin,
Seni seviyorum demelerine anlamsýzca kilit vurup,
Mühürleyip yüreðimin derinlerinde uyuttuðum,
Sana bir türlü açamadýðým ne kadar sözcük varsa.
Belki olur olmadýk zamanlarda takýlacak gözlerime,
Hatýrladýkça seni gördüðüm anlardaki gülüþlerim,
Ve belki unutup içinde bulunduðum yerleri,
Bir kahkaha atacaðým farkýnda olmadan.
Sonra hatýrlayýp kalabalýklar içindeki sensiz yalnýzlýðýmý,
Utanýp ayrýlacaðým kaçarcasýna o yerlerden.
Hayat devam ediyor iþte,
Yeni bir gün,
Yeni bir hayal,
Yeni bir umut,
Hatta belki yeni insanlar,
Yenilik adýna her ne varsa ardýndan beni ayakta tutacak,
Tutup silkeliyor kendime gelmem için adeta.
Ama bilmiyorlar ki,
Her þey yeni olsa da,
Ben… Yine eski benim.
Senden kalmayým yani,
Bir yaným çocuksu,
Bir yaným aðýr yaralý,
Olsun yine de her þeye raðmen benim iþte.
Býraktýðýn yerde,
Býraktýðýn gibiyim,
Hayatýmdaymýþsýn,
Ve hiç çekip gitmemiþsin gibi.
Bekliyorum þimdi o yerde,
Senin, bahtýma…
Geri döneceðin günü.

Sosyal Medyada Paylaşın: