Takıntı, Charles Baudelaire, Çev. Sunar Yazıcıoğlu sunar yazıcıoğlu
Takıntı, Charles Baudelaire, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Sone
Büyük ormanlar, katedraller gibi beni korkutuyor, Org gibi gürlüyor ; ve lânetli kalplerimizde, Eski sýzlanmalarýn titreþtiði ebedî yas odalarýnda, Cenaze dualarýnýn yankýlarý çýnlýyor.
Okyanus ! Senden iðreniyorum, atlamalarýný ve gürültülerini, Ruhum kendinde buluyor ; yenilmiþ adamýn Hýçkýrýklarla ve aþaðýlanmalarla dolu bu acý gülüþünü , Denizin devasal gülüþünde iþitiyorum.
Ne çok hoþuma gidecektin ey gece ! Iþýklarý, bilinen bir lisaný konuþan bu yýldýzlar olmadan ! Zira boþluðu, karanlýðý ve çýplaklýðý arýyorum ben !
Ama karanlýklarla ayný zeminde mi ki Dostâne bakýþlarda kaybolan varlýklarýn Gözümden fýþkýrarak yaþayan binlercesi.
Charles Baudelaire. (1821-1867) Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.