İki Dünya Arasında

Avuçlarýmda söylemeye utandýðým,
Kýrýlmaya namzet bir aþkýn can kýrýklarý
Yüreðimde kabuk baðlamamýþ,
Son vurgunun kapanmayan yaralarý,
Kulaklarýmda bana seni hatýrlatan, o son þarký…
Es vermiþim hayata, eserindir bu kalan bana.
Öyle canlý bir tablo gibi,
Duruyorum iþte her þeyin ortasýnda.
Gece ve gündüz gibi gelgitlerde geçen bir ömür,
Zaman tarumar…
Günler bir birine düþman sanki yokluðunda,
Oysa kirpiklerinde ýslanmak vardý, eteklerine uzanýp dalmýþçasýna.
Ya da kaybolmak gözlerinin hasret kokan deryasýnda,
Yazýk olmuþ içime döktüðüm onca gözyaþýna,
Bir kýymet bilmeze satmýþým bütün sevdayý,
Bilsen… Nasýl ümitsizce bekledim görmeni,
Gülüþlerinde yanýp kül olduðumu,
Daralýþlarýma nefes olup,
Gözlerinde soluklandýðýmý.
Son bakýþýn, ilk yanýþým kaldý bir tek aklýmda,
Yanmak mý? zor kaçmak mý? sanki matem havasýnda,
Sýkýþýp kalmýþ gibi bu yürek iki dünya arasýnda


Ne kadar da kolaymýþ senin için,
Dile vuran ayrýlýk cümleleri,
Unut, sevme, özleme, bekleme…
Þu iki yaný keskin
Her yaný yakan sözcükler kadar yer bulamadým ya dilinde
Bir sokak kedisi,
Bir çiçek kadar giremedim ya gönlüne.
Bilmem! Farkýnda mýsýn kopan fýrtýnalarýn,
Bana býrakýp gittiðin, o kanayan mirasýn,
Oysa ne yalan masallar anlattým gönlüme,
Yalancý baharlara dair,
Bile bile yandým sende kül olmak pahasýna,
Bile bile sarýldým dikenlerine kanarcasýna,
Boþ yere katlanmýþým, sensizliðin bunca daðdaðasýna.
Uykularým bana küs, ben sabahlara.
Bir tek yokluðun kaldý senden yarýna,
Gitmek mi? zor kalmak mý? sanki sýratýn ortasýnda,
Sýkýþýp kalmýþ gibi bu yürek, iki dünya arasýnda…


Sosyal Medyada Paylaşın: