sol yanýmýn kýyýsýna vurup gözbebeklerimde asýlý kalmalýsýn ömrünce zamaný diz çöktürmeden aðýrlýðýnýn üstüne
....
korkuyorum kalbimin deli sancýsýndan öyle tarifsiz ki ruhum yalýnayak uykularýmda bileklerimde ayarsýz bir þahlanma benliðim delik deþik
o masum bakýþýn hücrelerime iþleyen þefkatinin çocuk yüzü sanki kelebeklerle boyalý gökyüzüm ve ortasýnda koca bir kor yýldýzlara bakýnýyorum tutunmak için yýldýzlar hep, geceye küskün
yüreðimin dibe batmýþlýðýný gözlerim haykýrýyor ve yine köhne ellerim kaldýrýyor tüm yükü ellerim ki sadece nefessizliðinin yorgunu