SEVGİLER KARA

Bir karanlýk çukurdayým üstüm kara
Etraf kara, yol kara, izan kara
Edebi diye takýldýðým dil kara,

Zamanýn müstehcenliði zihnimi yormakta
Karanlýktan boþluða doðru baþýboþ ve de çaresizce.
Yalpa yapmýþ cývata gibi dönmekteyim.
Kýzgýn alevlere yenik düþmüþ yanaktaki ben
Yaprak kara, gövde kara, kök kara

Hadýmsýz hadým bu olsa gerek.
Kýsrak ateþinde hercümerc olmuþ fidan,
Kifayetsiz kalmýþ çýrpýnmalar.
Hal dili tutulmuþ haddi aþmýþ çok kere,
ahraz bir edayla alemi dinliyorum

Amâ halindeyim süzemedim beklenen güneþi
Ay tutulmuþ saklamýþ tüm ýþýklarý
Sabah kara, gün kara, tan kara

Yorulmuþ yüreðim inzibatlardan,
Anlamsýz duraksamalarla çekilmekte tetik,
Niþangâhým belli deðil bir sebepsizlik içindeyim
Gönül mavzerine takýlmýþ þeritten kurþun yaðmakta.

Sorgularým sorgusuzluðu çekiþtirirken
El cevap derinlerden çýnladý kulaðýma.
Hýçkýra hýçkýra ana rahminden bir ses
Beyt-ül haram, beyt-ül hal, beyt-ül mekân
Ýlk cemre topraða düþtü bak,
Hava kara, su kara, toprak kara.

Sensizliðe alýþýr mý bilinmez amma,
Bensizliðe çoktan alýþtý âlem.

Kudursatan kudurmuþluk dünyasýndayým
Benimkisi ne aþk hikâyesi ne de gurbet,
Ayrýksý kavramlardan kaçarak
Huzura yürüten bekleyiþ içindeyim.
Saf safa, kabile kabile, ýrk ýrka
Ulu bir þefin orkestrasýnda inziva hevesindeyim…

Sere serpe uzanýp yatan kavgalarým var benim
Mekân kara, yer kara, gök kara

Utana sýkýla bakarken perdeler düþer gözüme,
Görünsün artýk görünmeyen mahrem vicdan.

Karanlýk bir çukurdan gökteki aydýnlýða bakýyorum.
Aykýrý tavýrlar görünür ayan beyan.
Uzak ülkenin insanlarýyýz hepimiz
Yakýnlar kara, uzaklar kara,

Medeniyet çölünde kuþbakýþý görmüþüz hayatý
Sevgiler kara, dostluklar kara, düþler kara

Erdal EBEM Aþýk firgatli
09.07.2018 saat 01:30

Sosyal Medyada Paylaşın: