SÖZCÜKLERİN YALNIZLIĞI

Yine bir akþam yine yalnýzlýðým baþköþe
Varlýk içindeki yokluðumla savaþtayým.
Aydýnlýk dünyamýn karanlýðýnda;
Meçhule yolculukta yarýþtayým.
Yalnýzlýðýn yalnýzlýðýný yaþýyorum.

Sözcüklerinin hafif kalýþýný düþündüm,
Kelimelere hayat verme yolculuðumda,
Ufak dokunuþlar arandým,
Dokunmadýkça hissedememenin hissiyatýný
Fesleðen kokusundan anladým.
Dokundukça zülfün tenine
Yaþamýn yaþandýðýný anladým.

Biraz emek biraz ilgi istiyor gönül,
Þöyle pul pul terletecek heyecandan
Gözbebeklerin yerinden fýrlayacak
Yarý sersem olacaksýn heceler karþýsýnda,
Ruhun sarhoþluðunda ki adanmýþlýkla
Heyecandan bir bir patlayacak hücrelerin
Gözlerin yalnýzlýðýn gözlerinde kaybolacak,
Hissiyatýn gizeminde ki güzelliðin,
Dokunmaktan geçtiðini anladým.

Hecelerin sersemliðine kaybolmadan,
Yaþamanýn hazzýna varmak istiyorsan
Aþkýn ritmik dokunuþlarýna alýþacaksýn.
Yalnýzlýðýn yalnýzlýðýný yenmek için
Sarhoþluðun güzelliðinde kaybolacaksýn

Artýk anladým ki;
Yalnýzlýðý yaþatmayacaksýn hecelerine,
Eðileceksin, boyun bükmeyi de,
Ayný düðümde ilmek olmayý da,
Bileceksin,
Kelime olacak,
Cümle olacak,
Kitap olacaksýn,
Velhasýl….
Okunaklý olacaksýn..

Erdal EBEM
Sosyal Medyada Paylaşın: