SAYDAMLIĞIN İZİ YOK

Bir karanlýk çukurdayým üstüm kara
etraf kara, yol kara, izan kara
edebi diye takýldýðým dil kara,

Kuytu köþelerde gezinmekten çekingen gözüm
adýmlarýmý atmaktayým sersemce aþaðý yukarý
zamanýn müstehcenliði zihnimi yormakta
yalpa yapmýþ cývata gibi dönmekteyim
karanlýktan boþluða doðru baþýboþ ve de çaresizce.
Yaslanacak dal, sýðýnacak köþk aramaktayým.
Kýzgýn alevlere yenik düþmüþ yanaktaki ben
yaprak kara, gövde kara, kök kara

Hadýmsýz hadým bu olsa gerek
kýsrak ateþinde hercümerc olmuþ fidan
kifayetsiz kalmýþ sonuçsuz çýrpýnmalar
hal dili tutulmuþ haddi aþmýþ çok kere
ahraz bir edayla alemi dinliyorum
âmâ halindeyim süzemedim beklenen güneþi
ay tutulmuþ saklamýþ tüm ýþýklarý
sabah kara, gün kara, tan kara

Yorulmuþ yüreðim inzibatlardan,
Gönül mavzerine takýlmýþ þeritten kurþun yaðmakta
Anlamsýz duraksamalarla çekilmekte tetik
niþangâhým belli deðil bir sebepsizlik içindeyim
Sorgularým sorgusuzluðu çekiþtirirken
El cevap derinlerden çýnladý kulaðýma
Hýçkýra hýçkýra ana rahminden bir ses
Beyt-ül haram, beyt-ül hal, beyt-ül mekân
ilk cemre topraða düþtü bak
hava kara, su kara, toprak kara.

Sensizliðe alýþýr mý bilinmez amma
bensizliðe çoktan alýþtý âlem.
Kudursatan kudurmuþluk dünyasýndayým
Benimkisi ne aþk hikâyesi ne de gurbet özlemi
Ayrýksý kavramlardan kaçarak
Huzura yürüten bekleyiþ içindeyim.
Saf safa, kabile kabile, ýrk ýrka
Ulu bir þefin orkestrasýnda inziva hevesindeyim…
Sere serpe uzanýp yatan kavgalarým var benim
Mekân kara, yer kara, gök kara




Utana sýkýla bakarken perdeler düþer gözüme
görünsün artýk görünmeyen namahrem vicdan
Karanlýk bir çukurdan gökteki aydýnlýða bakýyorum.
aykýrý tavýrlar görünür ayan beyan
Uzak ülkenin insanlarýyýz hepimiz
Yakýnlar kara, uzaklar kara,

Medeniyet çölünde kuþbakýþý görmüþüz hayatý
Sevgiler kara, dostluklar kara, düþler kara

Erdal EBEM Aþýk firgatli
09.07.2018 saat 01:30

Sosyal Medyada Paylaşın: