NİYE

Dün gece oturup konuþtum kendimle
Düþündüm de ne çileli bir hayat yaþamýþým
Geçen yýllarý,acýlarý,kederleri sayamadýðým daha neleri.
Hatýralar ve acýlarla dolu bir hayattý.
Direndim dayandým her þeye raðmen.
Taþlý yollarýnda yürümekten hiç þikayet etmedim
Þükür dedim sadece þükür
Ayaðýma taþlar batarken
Susuyordum sabýr diyerek
Sözü süslemekle mana deðiþmez
Vicdanýnda yoksa merhamet
Ýster þükür et istersen etme
Dilden düþen dualar yüreðine dokunmuyorsa
Gözyaþlarýna boðulsan ne yazar ki
Kader demiþiz biz
Þükür etmiþiz kuþkusuz ve karþýlýksýz
Ayaklarýmýza taþlarla vurulurken susmuþuz
Yinede isyan yok
Sýðýnmýþýz en büyük limana
Kader diyerek
Taþlý yollarýnda eskittik bu aciz hayatý
Günleri unuttuk aylarsa bir birine karýþtý
Dönüþü belirsiz anlaþýlan aylar ve günler gibi
Arayýp soran yok nasýlsa bu taþlý yollarda
Hayallerin bittiði yerde
Çok bilmiþ akil olanlardan ses yok
Taþlý yollarda bizi bizsiz býraktýnýz
Son nefesimizde bile þükür derken biz
Neden biz sizde tükendik böyle çaresiz
Niye.
Ha niye.
Sosyal Medyada Paylaşın: