GÖZLERİM GECEYE SÜRGÜN
Bu gece karanlýklara karýþmak istiyorum
Kendimce
Sensiz bir baþýma kalmak istiyorum
Gözlerim sürgün doðacak sabaha
Güneþe dönmek yüzümü
Doyunca bakmak istiyorum
Bu gecede sürgünde bakýþlarým
Karanlýðý görmüyorum nasýlsa
Sen yoksun ya hiç bir þey anlam ifade etmiyor bana
Oysa nefesimde sana sakladýðým neler var neler
Korkuyorum rüzgarlara karýþýp gidecek diye
Düþünüyorum gözlerimde saklý kalmýþlarýmý
Gözlerimi açmalýyým artýk.
Yürümeliyim hiç durmadan ayaklarýmýn götürdüðü yere kadar.
Durup pýnarýn baþýnda nefeslenmeliyim
Suya düþen yansýmada bir dalga kýrýp durur görünümümü.
Karanlýða adýmlarken gün
Yýldýzlar gök bahçede açarken
Bir sürgüne daha gitmeden bakýþlarým
Yeni bir güne hazýrlar kendini
Doðum sancýlarý hiç bitmez
Sýrtýmdaki yük kambur gibi
Yürüdüðüm yollarsa hep dikenli
Sarp yokuþlar uçurumlarla dolu her bir yaný
Bitiyor sürgünü sanki gözlerimin
Ayaklarým kayarken düþüyorum
Gök bahçesinde asýlý kalmýþ umutlarým
Düþerken gözyaþlarým
Rüzgara karýþýp gidiyordu sözcükler
Nefesim biterken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.