SUSKUSU HANÇER

Nerde kayboldum söyleyemem
bütün adresler yetim çocuk aðlamasý
bir at yelelsiydi zaman
savruldukça sonsuzluk koþuyordu
sayfalar dolusu yalnýzlýk var ezberimde
hangisini hatýrlasam
dilinde katranlý þiirlerle bir adam
suskusu hançer, bakýþý çöl tadýnda serap


Hep bir tren kalkýyor çocukluðumdan
keder kalabalýðý cinnet yangýný istasyonlar
bakýþlarýn þavkýnda, gökgürültülü bir hüzün
hangi ele dokunsam köz yarasý umutsuz
daha henüz yaþadýk, nefesimiz gelincik tarlasý
bu ölüm nerden çýktý diye sorma
pusularý saklayan geceler aþkýna
sabrýmýz inatlarýn yasýnda deðil mi?


Kördüðüm sarhoþ sokaklarca
zaman kurumuþ karanfil,
aþk sayfalarý yýrtýk kitaplar
korkum ürkek adýmlarým çiçek tozu
gövdemde haylaz bir zemheri yuvasý
þimdi ayrýlmak kýran kýrana bir zulüm
kavuþmak mümkünü yok zahmetli
ömür deyip yaþadýðýmýz
iki taþ arasý gözü yaþlý çisenti.


Ah! o dönüþü çýkmaz sokak sevdalar
kilidi kýrýk bir mayýna yürürken
bir kibrit çakýmý gözler
baksam yüreðim infilak edecek
bakmasam dudaðý çatlak kuyularca susuzluk
yüzümüzde heyelan bir tebessümle
yel öpüþlü ýrmak türkülü bu aldanýþta
rüzgar körpe fýdanlarýn günahýna girecek.


Duman duman saðýyorum öfkemi
kaç kýyamet koptu unuttum kýyamete kadar
ne yazsam, ne söylesem, ne sussam
ömür kere sonsuz, sonsuz kere yanýtsýz sorular
cemreler düþerken rahlesi kýrýk eylüllere
sokaklara aktým, vurgun yaralý düþlerle
geceyle vedaþlatým öyle yürüdüm
kimsesiz kalabalýklarýn yorgun gölgelerine.

Latif Köybaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: