Ben en çok Sonbahar’ý severim.
Ben en çok Baharýn sonunu severim.
Ne kýþ kadar üþütür Sonbahar,
Nede Yaz kadar yakar içini.
Hep bana yakýndýr çünkü Sonbahar,
Hep benden yanadýr, bana döker içini.
Yapraklar bile iple çeker geliþini topraða deðebilmek için.
Hele kuþlar, onlar bile yolunu gözler sevdiðine kavuþmak için.
Sonbahar gelse de göç etsem sevdiðimin yanýna diye.
Güneþ kendi halinden memnun zaten,
Her zaman o hep ayný ýsýtýr.
Ama Sonbahar bunun adý.
Onu da kandýrýr çaktýrmadan…
Ben en çok Sonbahar’ý severim.
Yaz da güzeldir…
Kýþ da beðenir kendisini bazen.
O Bahar yok mu? aklý sýra kafa tutar Sonbahar’a…
Ama dedim ya ben en çok Sonbaharý severim…
Çünkü; Ben hayatýmýn ilk ve son aþkýný,
SONBAHARDA tanýdým..
Sarý yapraklarla bezenmiþ bir Ihlamur aðacýnýn altýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.