Huzurun kadife melodileri eþliðinde dans ediyordum, Sessizliðin en güzel bestesiyle. Kurþuni gökyüzü, en güzel dekoru hazýrlamýþtý, Denizin içine çeken hýrçýn akislerine inat. Alacakaranlýklar göz kýrpýyordu temiz yürekli bulutlarýn hemen arkasýndan. Tabiatýn en süslü hali gün batýmýnda gösterirdi kendini. Ne gözleri alýcý güneþ karþýna dikilir, ne de gri tonlar kendine yer edinebilirdi, Güneþin vedaya hazýrlandýðý bu zamanda. Rüzgar nazlý tavrýyla süzülüyordu, denizin kendine güvenen dalgalarý üzerinde. Ardýndan etrafa denizin kokusunu sindirirdi. Deniz huzuru yansýtýrdý, uçsuz bucaksýz derinliði çekerdi tüm düþünceleri içine. Ve adýmlarým yavaþladý, Denizin görkemli dalgalarýnýn önüne tüm sadeliði ile kucak açmýþ kumlarda. Sosyal Medyada Paylaşın:
sarikanarya907 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.