Tohum idin,topraða düþtün, bitki oldun
Sevgiyle büyüdün ,aðaç oldun, yaprak verdin.
Derken çiçek açtýn meyve verdin, bereket oldun
Sonra nedendir, anlamadým ,sanki bir yabancý oldun.
Düþmaným oldun, gözyaþým oldun.
Göðsümün sancýsý oldun, el’in oldun .
Ancak bir daha benim olamadýn…
Acýdýr söylemesi ama artýk benim NEFRETÝM oldun…….
Not: Çok eski bir çalýþmam
K.P
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.