GECELER

Geceler korkar mý karanlýklardan?
Korksalar karda kýþta dýþarý çýkmazdýlar,
Þimdi gece, bak ne mutlu yakamozlar,
Ne yaþarsa bu saatten sonra yaþar aþýklar...

Geceler kýzar mý uzun ayrýlýklara?
Tabii ki kýzarlar ayrýlanlara...
Kýzmasalar ipil ipil akan pýnara,
Ve çaðlayanlara yýldýzlarý da gösterip,
Alýrlar mý yýldýzlarý da gölde sýcak koyunlarýna?

Geceler kýzar mý acep aþýklara?
Kýzmazlar sevdiðim kýzmazlar...
Kýzsalar cankurtaranlar sirenlerini çalýp,
Uzun saatleri bize býrakmazdýlar;
Ve terketmezlerdi kuytu köþeleri,
Biz yanýk kara sevdalýlara...

Gündüzleri öyle mi? Cin gibi hepsi!
Ellerini tutmaya korkarým gündüzleri senin;
Ýzleyemem ceylan adýmlarýný da bir bir,
Belki arkamýzdan baban, aðbin çýka gelir..
Kelimelerimiz, buselerimiz bir bir izlenir;
Gündüzleri üstümüze çevrilir tüm kem gözler.

Geceler öyle mi oysa sevdiceðim?
Bilir misin, geceler açar tüm sevda gülleri!
Sevda türküleri uzun uzun ve yanýk yanýk,
Sessiz, uzun ve serin geceler de söylenir.
O geceler var ya kýnalý kekliðim,
O geceler hiç unutulmaz be güzelim...


15/01/2007, Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın: