Şah ve Mat

hatrýmda ucube kuþlar sürüsü,
ziyan edilmiþ saltanat tahtý suretim avcumda.
zincirlerle eþgali çizilmiþ sinsi bir seddin gölgesinde,
nane kokularý arýyor delikanlý ellerim.
bahtým ayna tutarken imtihana tabi yüreðime,
aklým vakit kaçýrýyor ömrümden boþ vaatlerle.
þehrin çürük sesleri yankýlanadursun mahsenlerde,
hakiki bir sessizliðin þarkýsý aðýr basýyor tüm dillerde.
küllenmiþ mektuplar vadisi gönül kamelyam,
içimde inceliðini yitirmiþ alfabetik acýlar silsilesi.
parmak uçlarým dahi vakýf deðil derdimin lügattaki dengine.

pervasýzca geçip duruyor tüm efkar vagonlarý gözlerimden,
kerbela aðrýsý sýzýyor mahremime
ben sevda acýsý demlerken.
coðrafyalar dolusu birikmiþ bir tortu kasabasý sessizlik
ses tellerimde ikamet eden.
üryan bir çaresizliðe aldýrýþsýz beklentiler ilikliyor
çocuk yanlarým.
ÞAH!
deðil mi ki sürurudur varlýðýn gönülgahýmýn!
ve gözlerin ki,tek düsturudur gözlerimin yokluðunda zedelenen.
"Külli nefsin zâikatü’l-mevt." diye fýsýldanýyor kulaðýma.
nefis varlýðýn senin,
küle dönecek nefsimle beraber ah sancýsýnýn burçlarýnda.
sadýk bir hüzün otuveriyor kursaðýma,
akidesi bozuk serzeniþler,kaidesiz susuþlar sarkýyor genzime.
içimde bir medeniyet çöküyor sanki,
sanki kaygýsýz bir toplanýþ Nur’u Osmaniye’de.
sen ki hükümransýn,
kýlýcýnda zayýf boynum,
göðsünde ise koca bir Baðdat.
"La tahzen innallahe meana!"
MAT.

Sosyal Medyada Paylaşın: