Sana

kelimelerimi nasýl seçeceðimi dahi bilmiyorum.
hangisini hangi cümleye koysam aksýyor anlatacaklarýmýn bir tarafý,
neyi nasýl sussam kan olup akýyor sessizliðim aðzýmdan avuçlarýma.
pek iyi deðilim son günlerde,
yüzümü doðrulttuðum gökyüzünde yýkýlmýþ kuþ yuvalarý,
penceremde öksüz begonyalar,
bir de aðrý kesici þarkýlar var.
sen git dedin diye çekiyorum bunca sancýyý,
senin de gel diyemediðin için aðrýyor kalbin.
farklý þehirlerde ayný acýya gebe hayatlarýmýz.
günbatýmýnda aklýmda yer ediyorsa hala yüzün,
yalnýzlýðýmý kalabalýk kýlýyorsa tek sözün,
onca meþgale arasýnda seni arýyorsa hala gözüm..
delilim yok kalbimden baþka!

unutmuþ deðilim deli saçmasý öfkelerimi,
ama sen de hatýrlatma eksikliðimi.
ve bil ki;
her zaman öfke kýrmaz insaný,
bazen durgun bir nehirde boðulursun,
sessizliðin içinde kaybolursun.
sen sustun diye ben
ölmedim mi sanýyorsun ?

neden yazýyorum bunlarý sana sorma!
her zaman komþu deðildir iki þehir,
bazen uzaktan uzaða iki sevgilidir.
mektup yazamýyorum diye
sana bunca þiir!

elimde olsa sana yaramý gönderecektim,
kalbimden geleni yapýp seve seve vazgeçtim.
her þeyin üstesinden gelirdim de,
acýma yabancý kalýþýný nasýl kaldýrabilirdim ?

yine ayrý yazýlýyoruz bak aþkýn imlasýnda,
deliriyor kelimeler gönül makasýnda.
oysa dingin bir adamdým senden önce,
þimdi sayýsýz ölüm saklý çekmecemde.
ne vakit ah etsem asýlýyorum boynumdan,
sana çekimlenmiþ her cümlede.

anla iþte sana hepsi yazýlanlarýn.
ama sen duy diye,
oku diye,
anla diye deðil;
yitirirdim kalbimi biliyorum,
hiç yazmasaydým.

Sosyal Medyada Paylaşın: