Vedalar, Henri Durand, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Nerden geliyor beni canýmdan bezdiren aðýrlýk?
Dað yoluna yapýþýyor ayaðým;
Gençlik hayaletleri kaçýþýn artýk,
Yüreðimde ayaða kalkmayýn !
Heyhat ! Þafak, uykusundan uyanmakta
Ýkisini de giydiriyor mantosuyla ;
Koyaðýn uyuduðu sýrada,
Üzgün vedalarýmý salalým ona.

Senden kaçýyorum yalnýz orman
Çocukken orda çilek toplardým;
Gizeminin önünde, akþam,
Kaçardý genç ve titreyen ayaðým!
Kayalýklar ! Vadinin yankýsý,
Tekrarlardýn bu yerde
Çabuk uçup giden þarkýmý,
Vedamý tekrarla bugün de !

Niçin gölgede ve yeþillikte,
Bu aziz çatýyý diktin,
Bana gülümseyen yuvada
Çok temiz bir gençlik büyüttün ?
Kýþ, artýk ateþim olmayacak,
Heyhat ! Senin tüten ocaðýnda ;
Ateþ benim için yanmayacak ;
Elveda, baba ocaðý, ! Elveda !

Artýk gölge yok alným için
Mezarýmdaki söðütten baþka,
Elveda kilisesi köyümün
Pazarlarý ne güzeldi orada !
Ya siz, mezarlýktaki çimenler,
Ölenlerin uyuduðu yer,
Annemin mezarýndaki çiçekler,
Gözyaþlarýmýn altýnda büyüdüler !

Kurumuþ bildiðim gözlerime
Bu yakýcý ateþ nerden geliyor !
Çaðlayan, çökmek üzere olan harabe !
Gizli gölgeliklerinde gizem saklýyor !
Ruhumun yürürken þaþýrdýðý patika,
Mavi gözlerinde sarhoþ olduðum
Aþk ! Ne yaptýn alevinle !
Heyhat ! Bana senin bu son vedaýn!

Her þeyin beni hemen unutacaðý
Köy yeri gözlerimde aðardý ;
Bak iþte daðýn geçidi,
Patikanýn dönemecindeki dört yol aðzý !
Ve uyanmakta olan ovanýn,
Ateþten bir göðün altýndaki altýn topraðý
Tatlý bir arý uðultusuna benzeyen
O da, bir veda sergiliyor sanki.

Henri Durand (1818-1842)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: