Ben
Ben,yalnýz küçük bir çocuk deðilmiyim?
Kundakda ki bir bebekten farksýz olan.
Asla büyümeyen,hep ayný kalan.
Sürekli sevgiye muhtaç,yalnýzlýktan korkan...
Ben,yalnýz küçük bir çocuk deðilmiyim?
Hep öðrenen,asla býkmayan.
Ve gülen.Sürekli tebessümle gezen...
Hayata ve insanlara büyük umutlarla bakan...
Ben o eski ben deðilmiyim.
Baðýran ve aðzýný açmayan,
Gözündeki umutla parlayan,
Küçüçük bedeninde,
Kocaman bir yüreði olan.
Ama zaman geçtikçe yýpranan,
Sevilmesine raðmen,yalnýz kalan,
Karmakarýþýk düþüncelerle dolan.
Sadece ýþýklý olduðu için;
Bilmediði yollara sapan...
Büyüdükçe farklýlaþan.
Aynalarý kendine dost sayan,
Aðlamadan sürekli gülmeye çalýþan.
Ýnsanlarý tanýdýkça;
O eski günlerini arayan.
Basit bir insan modeli olmaktansa,
Taþ dolu yollarda çýplak ayakla dolaþan.
Eskisinden daha fazla sevgiye aç olan,
Ve asla doyamayan...
TurhanKoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.