Veda şarkısı, Antoine de Latour, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Gök kubbede yeni bir yýldýz arýyorum,
Benim için deðerli olan kayboldu gökten;
Parýltýsý güzeldi onu lanetlemiyorum,
Ve hâlâ gitmiyor son ýþýný gözlerimden.

Dileklerime daha az direnen, belki bir baþka yürek,
Daha ilham dolu ya da daha melodili þiirlerde
Kendine yönelen iç çekiþleri bana geri verecek
Ama baðýþlayýcý olalým, ayrýlýk saatinde.

O bu dünyada, Lora’nýn yaptýðý gibi kýz kardeþlerinin
Aralarýna girecek, Petrark’ýn tatlý adýný ve onun
Aþk þarkýsýný her þafakta mýrýldanacak.

Ama aslâ, gökte, saygýn aðzýyla
Ozanýn adýný söyleyip durmayacak,
Ve kalbi, bilse bile, bir gün bilecek ancak.

Antoine de Latour (1808-1881)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Not: Halk þairi olan Petrark’ýn Lora’ya aþký þaire çok acý çektirmiþ ama onun ününü büyütmüþtür. Hikâye 1327 de Avignon’da baþlar. Floransalý bir sürgünün oðlu olan Petrark taþrada, Sainte-Claire kilisesinde Lora’yla karþýlaþýr. Lora’yý ölümsüzleþtirmek isterken, sonelerinin ve koþuklarýnýn güzelliði ile Ýtalyan dilinin mükemmelleþmesine çok yardýmcý olmuþtur. O zamanki aþklar bugünkülerden çok farklýydý. Lora gücünü aþýðýnýn düþünme biçimi üzerine, onda þeref arzusu ve erdem aþký uyandýrmaya kullanmýþtýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: