Kalbe okunmuþ duâlardan geçip geldim
Kýrlangýç nidâlarýyla
Yol büküldü önce; uzadý zaman
Yoktu bekleyen
Gitmek, ibâdetti sâdece
Öylece yürüdüm, biteviye dermansýz
Baktým ki biten biziz, yol bahâne!
Dedim ki sonra
Kim verecek hesabýný alamadýðim nefesin
Sýkýþan göðsümün ve dermansýz ayaklarýmýn
Kim bilecek sabrý sýnayan derdimin dermânýný
Her þey muammâ, herkes silüet
Tanrý var bir yerlerde
-emin kýl beni ne olur!-
Dedim ki sonra
Çocuklar var yeryüzünde
Ve çiçekler
Ve çiçekten parfüm yapan koca koca babalar!
Ve kadýnlar var
Ve emek
Ve sabýr
Ve kahýr taþýrken gülümseyen analar...
Dedim ki sonra
Yaralý bir kuþ bile
Taþýyorsa koynunda bir dal zeytin
...
Her þey güzel olacak!
Özlem TARHAN
Mayýs/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Münzevî Hiç'e İthâf