susan þiiri sevmiyorum eli kolu birbirine kenetli sýrtý insana dönük aklý karmakarýþýk
...
görmeyen insan gibi iki taþ arasýnda açan çiçeði yolunda ölüm olmasýna bakmadan sesleri dinleyerek sarý rengine dokuyarak güneþi hafif esintide kýmýldayan bir çiçeðim belkide kim ne derse desin inanmýyorum yýlký atlarýndan biri olduðuma
seyrederek az ötedeki bahar manzarasýný topraðý azgýn otlarý meyve aðaçlarýný kurumuþ aðaçlarý çiçeksiz ve yüksekten bakan kendine havlayana havlayan köpeklere elleriyle güvercin besleyen çocuklara o kanadý kýrýk kuþlara bakar sarý çiçeðim sarý özü daha da sarararak
bu yaz daha mý sarý geçer acaba sararmýþ ömrü inleyerek mi yükler sýrtýna azalýr mý böðründeki o mavi sýzý her gündönümünde daha uçuk sürer mi gönlünü sevda yurdundan baðrýna taþ basanlarýn aðarmýþ düþüne sesi nasýl duyulur bir çiçeðin..
02. 05. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.