ve çokça gerçektir acýnýn miras býraktýðý alnýmdaki beyaz! bak þehri saðýyor yiten kadýnlar geceye çise çise dökülüyor dökülüyor aþk dediðin.. sen, biriktir gar(i)p sancýlarýmýzý ilk heceye inatla düþürmesin hikayemizi gözlerin, hadi yakala yalanýmdan da çekiþtir beni biraz...
þuursuz üflenmiþse, kýzýlca kýyametler çaðýrmaz Sur! kuyruklu yalanýmý (k)aydýrýrken karanlýk gece günahým çöken duvarlarýna hiç uðramamýþ gibi ensemde nefesini tut ve kal öylece.. peþime düþ, sýrtýma meylet keskin hançerini beni hiç beklemediðim anda onmaz yaralarýmdan vur!
allan ve pullan bir seherde tabutumu sýrtla topraðýma tohumlar düþürecek neþeli aðýtlar yak, düþün ki omzuna nasýl yakýþýyor ölü gülüþü.. eni sonu bu cinayeti saçýna düþürecek bir ak kürek kemiðine yel deðecek üþüyeceksin bir akþam üstü yýllar sonra beni yaralarýmla deðil tebessümümle hatýrla!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.