Defâatle söylerim bunu Eski tattýr damaðýmýzdaki Ve buruk bir küf tadý Dimaðýmýzdaki bulûð...
Kaný kanla yoðurmak âdettendir Bilmez kimse nasýl bir soysuzluk bu Unutmak diye bir sey var çünkü Alýþmak diye de bir zehir Her gün yeniden dirilttiðimiz
Kapalý pencerelerin kör umutlarý Saðaltýrsa yarayý Boþluk çýkar karþýna gölgesiz Ki sen inadýna yürür, ölesiye büyürsün Ayrýk otu gibi kýraç toprakta...
Bir adým ötede çocukluðun Kirli bir mendil yatýyor tam þuranda Gözlerinden ýrak, ellerine bigâne Ne dokunmuþ ne de atabilmiþsindir Cebindeki boþluðu...
Böyle böyle geçer zaman Yaþýyorum sanýrsýn yaþ almadan Ýçerinde hâki gömütler Emer gözlerindeki zümrütü...
Özlem TARHAN Mart/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Tarhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.