KEDER ONTOLOJİSİ

bir keder ontolojisidir içimde türkçe, ben kürtçe aðlarken
gece sýr gibi kalýyor aynada, bütün kadýnlarý sana benzetiyorum.
her akþam üstü evde bir deniz unutuyorum
kalbimde gemilerle geç diyedir belki
kaç meridyen gittim bilmiyorum cebimdeki Lorca þiiriyle.
kaç bank oturdum kaç ikindi vaktinde.
kaç sen kaçak geçtin etimden
bilmiyorum.
bir keder ontolojisidir içimde türkçe,
annem bana gül kokulu masallar anlatýrdý.
ve menekþelerin rüyasýna giren kahraman sanýyordum kendimi
o gün bugündür paltomda çokça erdemli þiirler taþýrým.
o gün bugündür tek baþýma girerim bütün savaþlara
ve sen bilemezsin ne denli yenildiðimi.
bir keder ontolojisidir içimde türkçe,
bir kere terli terli seni içmiþtim.
þimdi çok hastayým sana
doktorlar filmini çekmiþ ciðerlerimin
içinde kardeþ sardunyalar grevi
bir otel odasýný gasp edip
perdeleri þehrin gözüne kapatmýþlar.
ben etrafina saate bakar gibi bakan kavruk çocuk
bir Cemal Süreyya þiiriyle gülmeye alýþtýrýyorum diþlerimi þimdi.
batini sözlüklerin huyunu bilmem ama
seni bulmak için ortak harfler çalýyorum kütüphanelerden,
mevsimler çabuk geçsin diye baðlaçla baðlýyorum bütün yamaçlarý
sana muhtacým
sana muhtacým
ve bunun bir çevirisi yok hiç bir sözlükte.
bu keder ilmidir...



Sosyal Medyada Paylaşın: