Sadık dostluk, Nicolas Boileau, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Sadýk bir dostluðun sarhoþluklarý arasýnda,
Mutlu günlerim akýp gidiyordu Ýris’in yanýnda:
Ýris’i hâlâ severim ve hep de seveceðim,
O da ayný ateþten yanýyordu benim için:
Ne zaman göðün emriyle, bir acýmasýz tutku
Güzel aþklarýmýn içinde benden bu aþký uçurdu;
Ve, bütün zevklerimin akýþýný keserek,
Pýþmanlýklardan bana, sonsuz bir keder býraktý,
Ah ! Þiddetli bir darbe aklýmý baþýmdan aldý!
Çok gözyaþý döktüm ! Çok çýðlýk attým!
Acýmý daha sonra ne acýlar izledi !
Ýris, benden daha az acýnacak haldeydi :
Ve, üzücü bir kaderle hayatý kaybetse de,
Heyhat ! Daha çok ben kaybettim, onu kaybetmekle.

Nicolas Boileau (1636-1711)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: