Sonunda kuþ misali mutluluktan havaya Uçuyordum bir ara indiren sen oldun yar Ayrýlýk treninden vuslat adlý yuvaya Göçüyordum bir ara bindiren sen oldun yar
Þu üç günlük dünyada mutluyduk iki aþýk Hayatýmda ilk defa sandým kendimi maþuk Her sabah uyanýnca güzel günlere ýþýk Saçýyordum bir ara söndüren sen oldun yar
Nasip deðilmiþ demek tadamadýk mürveti Þükürle donatsak da sevda denen serveti Yüreðinle sunduðun o nadide þerbeti Ýçiyordum bir ara dindiren sen oldun yar
Þimdi ayrý yollarda yürüyoruz velhasýl Bilmem kavuþmur muyuz, ne zaman, nerde, nasýl? Ateþledin fitili yanan bendim son fasýl Kaçýyordum bir ara yandýran sen oldun yar
Habersizdik halbuki kaderin sürprizinden Vazgeçmedi þu hayat bir türlü kaprisinden Ucu aþka dokunan muhabbet köprüsünden Geçiyordum bir ara döndüren sen oldun yar
Murat Gökçe Karsî 25.02.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.