Hava, acý bir içki gibi ürpertiyor. Gün bakýrýn her tonunu yansýtýrken tasalý ve sönük;. Serçeler, kendilerini izletiyor, soðuktan cývýldayarak, Uçarken sisin üstünde büyük bir parlaklýk býrakýyor.
Kar, kýþýn göklerdeki solgun çiçekleri, Üzgün halde kýraðýdan yýldýzlar yaðdýrýyor. Nisanýn özgürleþtirdiði tutsak tomurcuklu, aðaçlar, Onu alnýnda tutuyor, parlak bir mücevher gibi.
Senin beyaz ýþýðýn, bana gülleri daha çok sevdiriyor, Ey kar ! Onlarýn sevimliliði renklerinden ileri geliyor, Soðukluklarýn ve eldeðmemiþliklerin resmi.
Albert Mérat (1840-1909) Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.