ne vakit dilim lal olsa senli düþüncelere dalar yüreðimle konuþur dertleþirim enkaz altýnda kalan duygularýma bir çýkar yol arar avuturum bu ahvalde mahzun olan gönlümü
mavi gökyüzü kýzýla dönerken sürgün yemiþ mavi hayallerimi düþlerim hüzün bulutlarý içinde bu dertten bizar olurum titrek mum ýþýðý misali gecenin ayazý vurunca içime her yaným buz keser titrer dururum tenha gecelerin en koyu deminde
zamana býrakýlan hayaller demlenirken derin bir sükut var içimde bir orman sessizliðinde hüzünle anarken maziyi gözümde canlanýyor naftalin kokulu baþýboþ anýlar hoyrat bir gecede gözlerimde yaþ yüreðimde hazin bir telaþ
her gece bir sükuttur maviye sevdalý rotasýz seferlerde tahayyüllerle dolu yalnýzlýðým sessizliðe gömülürken yorgun gecede hep bir ýþýk yanar gözlerimin ferinde gözlerim gözlerinde
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 22-01.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.