gözlerine her baktýðýmda
dalgalarýmý ütüleyen kadýn
yokluðun demsiz çay kadar aðýr
Karadeniz’de çýrpýnan bir fýrtýna yüreðim
Akdeniz’in maviliðinden
bir varmýþ bir yokmuþ gibi bakma bana
dudaklarým üþümelere uyuþur her gece
aþýrý yaðýþlar gibi
yüzümde derelere küsmüþ bir hüzün
gönlüm tutulmuþ ay gibi
açlýk sýnýrý kadar derin
her sabah sen demlenircesine gözlerimde
ömür boyu korsan kalacak kadar hem de
þimdi
sen de illegal faaliyetler gibi
enflasyonunu býrakýp ellerime
özetimi alýp
býrakýp fotokopini yüreðime
seçili bir türkü tadýnda gitme..
gülümse
dalgalarýmý ütüleyen kadýn
gülümse..
Ocak/ 2018/Antalya
Sýtký Özkaya