ANLAMAYAN
Gözyaþlarýmý hiçe sayýyorum yazarken yaþadýklarýmý,
Boþluða tutunuyorum sanki düþerken sessizce,
Yürüyorum içimde derin esen rüzgâr
Esiyor esmesine de üþütmüyor yüreðimdeki acý kadar.
Ne gemiler kalkýyor, geri dönüyor
Yaþanýlýyor fakat ölünmüyor
Tarif edemesem de içimdeki yangýný,
Susmak, boðulmak kadar acýtýyor.
Bir yerlerde kuþlar ötüyor,
Sanki baharý müjdeliyor,
Konuþmak varken neden susuyor,
Susmak bir hayli acýtýyor.
Içimde küllerle dolu bir yangýn
Dýþýmsa tebessümden bir bahçe yolu,
Caným öyle acýyor ki haykýmak istiyor onu,
Susmak öyle zor ki kimse anlamýyor bunu.
Dikenlere basarak yürümek,
Acýtmýyor olsa gerek,
Yürek konuþuyor, dil susuyor ölerek
Ayrýlýklar da acýtmýyor sonsuza dek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.