Kadının gözleri, François Copée, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Aden ilk güzelliðinde ýþýl ýþýl parlýyordu.

Havva, hâlâ güneþte gözleri kapalý,
Yeni yaratýlmýþtý, dinleniyordu
Çiçekli otlarýn arasýnda, yanýnda uyuyan bir adam vardý;
Ve, gelecek kötülük için, Þeytan Cehennemde
Düþünüyordu, hârika güzeldi Havva.
Yüzü çok saftý, saçlarýnýn içinde boðulmuþ,
Bükülmüþ kolunun üstüne gevþekçe dayanmýþ
Ve henüz tüylenmiþ beyaz koltuk altýný göstererek,
Minik dirseðinden gürbüz kalçasýna dek,
Hayran býrakan bir hat, yumuþak engebelerle
Ýniyor ve sevimli ayaklarýna kadar kayýyordu.
Yaratan yarattýðýyla övünüyordu:
Gücünü, tabiatýn eþsizliði ve güzelliðiyle, uyuyan kadýný
Güzelleþtirmek için ona vermiþ ve kendine tâbi kýlmýþtý.
Nefesinin daha güzel kokmasý için
Ovanýn zambaklarýnýn üzerinden geçmekte olan
Meltemden almýþtý kokusunu; genç ve maðrur göðüslerini
Titretmek için, denizlerin ritminden almýþtý ahengini;
Uykudayken konuþuyordu ve tatlý mýrýltýsýný
Dallarýn altýndaki kuþlarýn cývýltýsýndan
Ve uzun akýþkan, alev kýrmýzýsý altýn saçlarý
Güneþin ýþýnlarýnýn parlaklýðýndan almýþtý;
Ve güllerden almýþtý þahane teni.

Havva uyanýyordu ; kapalý göz kapaklarýndan
Son rüya kaçýyordu þimdi, siyah kelebek gibi,
Ve bu kapanmýþ kirpiklerin altýnda bir ýþýn titreþiyordu.
O sýrada, alevler içindeki çalýlýðýn dip tarafýnda görünür þekilde
Tanrý kadýnýn cazibelerine son bir defa,
Ama en önemli olan þekli vermek istedi,
Ve gözlerine göðün tüm sonsuzluðunu ekledi.

François Copée (1842-1908)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: