Kırıkhan Çayı’na Serzeniş

Ceviz Yokuþu’ndan aþaðý baktým,
Seninle konuþtum, içimi döktüm,
Bam teline vurdum, bir türkü yaktým;
Gerildi bak yine gönlümün yayý,
Ýki gözüm çeþme, Kýrýkhan Çayý!

Doðduðun mor daðlar, görünür burdan,
Yirmi sene oldu, ayrýldým yârden,
Yüreðim tütüyor, alevden, kordan;
Acýlardan aldým en büyük payý,
Dertlerimi deþme, Kýrýkhan Çayý!

Yaz olunca, sular sende tükenir,
Güz gelince, ümit bende tükenir,
Yüz solunca, rengim tende tükenir;
Kýrýldý sevdanýn en ince fayý,
Çaðlayýp da coþma, Kýrýkhan Çayý!

Kývrýla kývrýla gür akýyorsun,
Kirleri, paslarý hep yýkýyorsun,
Dilim lâl kesildi, sen þakýyorsun;
Efkârým býktýrdý, her gece ayý,
Melâlime þaþma, Kýrýkhan Çayý!

Topla kollarýný, Karasu’ya dol,
Amik Ovasý’na can ver, nefes ol,
Sende efsaneler, bende çile bol;
Suyun iyi etmez harlý yarayý?
Yangýnýma koþma, Kýrýkhan Çayý!

Þehrimi ortadan ikiye böldün,
Sellerde köpürdün, nice ah aldýn,
Alaca yine mi maziye daldýn?
Yâr uðruna ömrü etmiþim zayi,
Bu kalp deðil, taþ mý? Kýrýkhan Çayý!

19.12.2017

Muhittin Alaca



Sosyal Medyada Paylaşın: