Sarışın Esrime

rüyalarým sana kör
ufalar gibi gökkuþaðýný
yedi yerinden yedi renge kýrýldý düþüm
sana eksik uyandým düþün, sana susuz, sana az
ýþýklarýn yýkadýðý yüzün
tarifsiz beyaz


nurdan bir nehircesine aktý geceden
güne deðdi kamaþtý
þarkýn sarý düþüklerine gündüz dedin
anlatýldý bitti bu vakte deðin
leyla’dan çok bilen bir oryantalistin
babil masallarý


isterdim ki
seninle güneþin seyrine isfahan’da düþelim
bir fars þairini gözlerine ezip
yýldýzlarý gömelim güne


gencevi
duysa pek dilhun olurdu
ah benim haným sevgilim
ama mecnun ölmese bu hangi mesnevi?
bu hasrete yazýlan
bu kesif kelimelerin
aðlama
bu parýldayan yaþlar yanaðýnda
bu ne süreðen defin


ben yine yatar uyurum, ay yine asýlýr oraya
ellerini unuturum
zühal’i boyadýðýn maviyi
dudaklarýný unuturum
beklenmedik bir kýrmýzýyý susup
sessizliði kan diye kenetlediðin
en mühimi de saçlarýn -çýldýrtan sarý
bir zaman parmaklarýmdan akan güneþ ýrmaðý


tanrý
dinliyorsa pek müteessir olur
ah benim haným sevgilim
bileklerimde dönen bu neþter heyecaný
intihar deðil
hatýranla izah edilebilir basit bir þiirdir
boynumda seðirip duran bu urgan sancýsý
infaz deðil
vuslatla açýklanabilir o sarýþýn esrimedir



Emreyýlmaz
Aralýk/2017
Sosyal Medyada Paylaşın: