takvimle göbek baðý kesildi yasýn ilgisiz hýçkýrýklar düðümlendi rahmine. sancýlarý hep postmatüre miadý doldu dediler hüznün yarým bir oðlan býrakýp kenarda sezaryen tebessümler doðurdu zaman
oysa toprak deðil ki inatlaþýlan: lohusalý zaman. ümitsiz bir kalp masajý, suni teneffüs hiç yoktan sanýrsýn bir doktor repliði asýlý havada þimdilerde sanki bir günceden yontulmuþ gibi duran öyle zoraki, öyle olaðan...
öyle ki; öksüzlük bile yiter ay akþamsa, gece gebeyse karanlýðýna özlemin münasip bir sýfat yakýþtýramazsýn acýna güneþin günle ilgisi biter senin için, yanarsa için bir yaprak kopar kasýmdan, bir sonbahar büyürsün miþli geçer zaman, yiter öksüzlüðün.
Emreyýlmaz kasým 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emreyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.