Ölü Bir Düş
küçük bir el aynasýnda rehin
gülümsediðinde,
þakaklarýna ittiðin elmacýk kemiklerin
en son ne vakit güldün, bilmiyorum
gün ne vakit dokudu güneþin ilmeklerini saçlarýna da,
omuzlarýndan döküldü o yaylým sarýlar
hatrýmda deðil
ürperiyorum sakallarýmýn ucundan kývrýlan rüzgarla
hayli soðuk bir týnýyý kuþanmýþ sesi
haliyle tanýþýyoruz üþüdüðüm günlerden
üzüldüðünde
dudaklarýnýn kenarýna kývýrdýðýn o sunni tebessümle
üzülüyorum
mukaddes bir korku yürüyor ellerime
kýzýl bir sessizliktir bu kesik; tevellüdü züleyha
haris bir gazaptý zaman üzerimizden aktý gitti
aðýrlaþan bir saðanak gibi uyandýn karabasan gibiydi
ben bir bulutu vurdum ýslaklýðý sana düþtü
üzgünüm
apansýz bir yýldýrýmý düðümledi gök o hilal kaþlarýna
aklýna o vakit düþtüm
gömülen düþler, sýklaþan saflar gibi sýðýþtý mimiklerine
acýna bal dedim, ölümü güldü gülistan
çok üzgünüm
o kahkaha dondu aðzýnda aþk bitti
bu düþ de öldü gülüm, hüvelbaki
emreyýlmaz/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.