Derin bir sessizlik, Mahzun sükûnet, Sivas’ýn tepedeki sessizlik þehrinde. Yüreði yaralý kederli baba, Ve ateþler üstünde yürüyen Zavallý ana…
Yavaþ yavaþ yollarda ilerlediler, Gözleri taradý sessiz taþlarý, Bükülmüþtü acýyla yorgun baþlarý… Yüreðe saplandý o paslý býçak, Titrediler o bitmeyen acýyla, Düþer gibi yavaþça iliþtiler Mermerin ucuna, eðik baþlarý. Döküldü kum gibi tüm duygularý, Sessizce yuvarlandý gözlerinden yaþ Acýya gark eden sessiz yýðýna…
Mezar taþýna sarýldý anne, Kollarýyla yavrusunu sarar gibiydi, Kokladý kokusunu duyacak gibi, Seslendi, ‘Ah yavrum, bak baðrýmdasýn, Yine o eski günlerde gibi… O kumral saçýný koklar gibiyim, Görüyor gibiyim o sýcacýk bakýþýný, Bilirim yüce Mevlâ’m merhametiyle, Sarýyor, benden çok sevgiyle seni… Sana kardeþlerinden selâm getirdim, Yürek dolusu dualar senin, Gel ipek teninden bir kez öpeyim, Tebessümünü gördüm, yine nâzenin… O gül kokun evimizden asla gitmedi, Yitmedi hayâlin, hep aramýzda, Resmine bakýp da iki yeðenin Öpüyorlar görmüþ gibi, titrer mi tenin? ’
Yavrum, kurumuþ susuz su kaplarýna Gözümdeki yaþý döktüm, içmesin kuþlar, Baðrýmdan düðüm düðüm hasreti koydum… Ana yüreðimden, anne dilinden Bin bir çiçek açan filizlere bak, Eþip topraðýný sevgiyle diktim, Gözyaþlarýmla suladým, dualar ettim. Kaldýrýp gözlerimi babana baktým, Acýsý gözlerinde alev almýþtý, Yavrusunun baþýnda donup kalmýþtý. Onun da yüreði kavrulur, yanar, Keþke benim gibi dökebilse o da yaþýný, Taþ gibi oturmuþ içine acý, Kim bilir nasýl da kahreder sancý.
Hani bir türkü var, yürek titreten, ‘Açtýmola þu Sivas’ýn gülü, yapraðý, Çekti bizi bu yerlerin suyu, topraðý’ Sanki senin için yakýlmýþ gibi, Çekmiþ bu yerlerin topraðý seni. Yine sað olursam, geleceðim, bil! Burada emanetsin önce Allah’a, Sonra rüyamdaki gibi, biraz ötende Topraðýn altýnda yatan atana… Birkaç gün daha buralardayým, Gitsem sanma ki ayrýyým senden. Yüreðimin yanan kor ateþinin Küllerinde soðutup yanan baðrýmý, Güllere sarýp da saklarým seni… Allaha emânetsin, gideyim þimdi, Hadi o nur yüzünden yine öpeyim, Yüreðimi sana koyup gideyim…
Hâlenur Kor
(Yüce Yaradan’ýma emânetsin… Yaþasaydýn 43 yaþýnda olacaktýn...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.