Üzgün ihtiyar..., André Chénier, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Üzgün ihtiyar, beyaz saçlarýnýn,
Zayýf günlerinde yok artýk bir dayanaðý,
Ve köle verilen oðlun, artýk yaþlý babasýnýn yanýnda kalmadýðýndan beri
Evine kapanmýþ, görmek istemiyorsun kimseyi,
Ýç karartan bir üzüntü göðsünü parçalýyor, nefes aldýrmýyor sana,
Elinle yaptýðýn, gürgen aðacýndan iskemlenin üstünde,
Hizmetkarlarýna, bizzat dostlarýna duyarsýzsýn,
Alnýn yere eðilmiþ, gözün kuru, sarý suratýn,
Bütün gün sessiz, yuvanda oturup, kalýyorsun,
Ölümü ya da oðlunu bekliyorsun.
Zincirlere vurulmuþ, yavrusundan ayrýlan diþi arslan ,
Yalnýz ve ümitsizsin, peki sen ne yapýyorsun o zaman?
Mateme ve inlemeye terkedilmeni anlýyorum;
Öfkeli ellerinin altýnda çýnlýyor göksün,
Aðlayan, solgun matem evi, her yerde dillerde dolaþýyor,
Senin baðýrmalarýn, uzun iç çekiþlerin etrafý sarýyor.
Oturanlar uzaktan tanýyor aðlamaný.
“ Ýþte o diyorlar, acýlarýn kadýný!
Tanýmayan, seni ölgün, saçý baþý daðýnýk gördüðünde,
Soruyor: “ Neyin var, ey üzgün kadýn o halde!”
-Neyi mi var? Ona karþý bütün tanrýlar birleþmiþ
Ve üzgün kadýn oðlunu kaybetmiþ!

André Chénier
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Not:
André Chénier, XVIII nci yüzyýlda, felsefi çaðda, Montesquieu, Voltaire, Rousseau gibi filozoflarýn yanýnda, o yüzyýlda Fransa’da yaþamýþ tek þairdir. Yunan asýllýdýr ve Ýstanbul-Galata doðumludur. Fransýz ihtilali sýrasýnda hapis kalmýþ ve baþý giyotinle kesilerek öldürülmüþtür. Eski yunan antik þairleri taklit eder tarzda yazar. Þiirde, ihtiyar bir adamýn çocuðunun, týpký eski çaðlarda olduðu gibi esir edilmek için kaçýrýldýðý belirsiz þekilde anlaþýlmaktadýr. André Chénier ayrýca cümle ve dilbilgisi kurallarýný da bozan, anlaþýlmasý güç bir þairdir. Þiirleri, o hayattayken yayýnlanmamýþ, ölümünden sonra karaladýðý kaðýtlar bir araya getirilmiþtýr.
S.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın: