KADER DEME BANA
Ýkiydik bir olduk.
Sen bende,
Ben sen de kaybolduk.
Hiç iken hep,
Hep iken daim olduk.
Bir birimizi gökte ararken yerde,
Düþte ararken gerçekte bulduk.
Öyle ise þimdi neden böyle olduk.
Ne diye tam gonca açacakken,
Bir anda solduk...
***
Karda kýþta üþümedik.
Önünü ardýný düþünmedik.
Ölüm bile geldi de,
Eyvallah dedik üzülmedik.
Sarýldýk, tutunduk pes etmedik.
Öyle ise þimdi neden yetti dedik.
Ne demeye ayný anda bitti dedik.
***
Hatýrlasana nice gamla,
Nice kederle yoðrulduk.
Belimiz kýrýldý da,
Biz yine de doðrulduk.
Azgýn nehir idik,
Birbirimizde durulduk.
Hiç mi kendine sormuyorsun,
Þimdi ne deðiþti de böyle olduk?
Hiç mi halimize acýmýyorsun,
Yaprak misali savrulduk...
***
Aþk bitti deme,
Aþýk olsan bitmezdi.
Kader de deme bana,
Onun gücü bizi ayýrmaya yetmezdi.
Gurur de, kibir de, ne dersen de,
Lakin hiç yürek deme bana,
Çünkü o bu sevdadan geçmezdi.
Say ki geçti,
Bu kadar derde düþmezdi.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.