Mavili bir kadýn tanýdým
yakýnlarý uzak
uzaklarý yakýn ederdi.
Gidemediði yer kadardý
gitmek istediði yüreði.
Doðrular içinde kaybolsa da
bedeller öderdi katlanýrken yanlýþ insana.
Anlardý ki;
Zayýflýðýn son noktasýný güç sandýðýnda
Hayatý daðýlmýþ baþý ezilmiþ bir yýlan
kývranmadan duramazdý boþluklarda.
b e n b u b o þ l u ð u n a s ý l doldururum dedikçe
Gözü dýþarýda kokardý elleri
kan revan içinde kalýrdý gerçeðe çarpan yüreði.
Aþk ise hep içeriydi
’yutkundukça’ baþlardý inanmanýn sesi.
Yollar derdi mavili kadýn yollar
çukurlar çamurlarla dolu
Yaþamak üzere kodlanmýþ bedenimin
trajedisi de tam buydu.
Kaderin bir bildiði vardý
takýl peþine git tadýný çýkar dedikçe
kýsaldý yolu.
Derin bir nefes aldý
tekrar yaþamak için.
Geniþleledikçe sýkýþacak mýydý tekrar yüreði
Karanlýðýn seçtikleri kirli bir yanký olsa da
Bir varmýþ bir yokmuþ masaldý sanki...
Zarif davrandýkça ihaneti olan beþere
önce yok demeyi bilmek edepti besbelli...!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.