baþkasýndan çýkýyor gibiydi aðlamak sesim
uzaktan baktým
nasýl bakýlýrsa
içimde önce incecik
sonra çoðalýp
çaðlayan nehri
býraktým baþý boþ
umurumda deðildi
dýþardan duyanlar ne derdi
nasýl yansýrdý duvarýn ötesine
ama bu pislik temizlenmeliydi
ne kadar atýk varsa
akmalýydý dýþarý
tertemiz yýkanýncaya deðin kalbim
beynim büzülüp durmaktan
býkýncaya dek
bu boþalýþ
iþe yarar biliyorum
hayli denemelerim oldu
yastýða baþýmý gömerek
veya pencereden boþ boþ bakarken
eksik bir þeyler görürken
yaþanmýþlýklarda
fazlalýklardan usanmýþken
eksile çoðala
kulaðýmda çýnlarken tahammülsüzlük
yakamdan tutup sarsarken yada
dalýp gitmiþken gözlerim
uzun uzun
sevgi dolu avuçlarým
bomboþ kalmýþken
uzaktan baktým
sabýr beni býrakýp gittiðinde
baþýmda dolaþýrken kara bulutlar
nasýl yaðdýðýma
dolu dizgin
02. 11. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.