sesin gerek
bu kara bulutlarýn üstüne
güneþ yeniden doðuyor gibi
dök üstüne gülüþünü
bir yoðurt mayalansýn
gri çalýlarýn altýnda
kargalar uçsun çatýlardan
varlýðýn kanýtlansýn
esintin daðýtýrken karamsarlýðý
güz ayazý tokat atmýþken yüzüme
ellerimi nasýl ýsýtacaðýmý düþünürken
seni ararken adýmlarým
çýk gel
gün bana dönsün yüzünü
sen bana
her çýtýrtýda seni aramayayým artýk
yaþayan bir resim ol karþýmda
yanýmda yürüyen sevgilim.
kaþlarýný çatmayý býrak
yine mayýs gülü tazeliðinde bak
oynamayý býrak ellerinle
bana uzat
yollar uzun, uzak deme
bir iki adýmdýr dünya
biz koyarýz araya mesafeleri
bizdendir bu zorlanan kapý
kendimizden bile saklarsak aþkýmýzý
kavuþturmak için bizi
aracý olmaz Tanrý!
sadece iste
her þey bizim elimizde..
01. 11. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.