Gülüyor Gibi

Amansýz duygularýn esiri olmuþ ruhum,
Kelimeler mýsralara, aðýr geliyor gibi
Heceler kin kusmakta, aramakta bir uyum,
Ben yazdýkça her gün, bir güç siliyor gibi,

Bir sevda ki yaþanan, gönül kabýndan aþkýn,
Yaþarken ölmek deðil, içinde yanmak aþkýn,
Hislerin mahkûm olur, yüreðin ise þaþkýn,
Gün geçtikçe görürsün, gözün dalýyor gibi,

Huzur denen bu yolda, koþarken adým adým,
Mutluluða varmaktýr, artýk bilinsin ahdim,
Ne bir engel tanýrým, ne ölmektir muradým,
Say ki; mecnundan aþký, ödünç alýyor gibi.

Ayakta duruyorsam, aþktýr bana tek direk,
Zamana yenilmesin, verdiðim bunca emek,
Öyle bir haldeyim ki, ihtiyacým hep sevmek,
Tüm âlem þahit buna, herkes biliyor gibi.

Ay simana vuruldum, kamaþýr hep gözlerim,
Sen yoksan dizelerde, neye yarar sözlerim,
Özlemin dert içimde, yollarýný gözlerim,
Firgatli; bu aþk sana, sanki gülüyor gibi.

Aþýk Firgatli/Erdal EBEM

Sosyal Medyada Paylaşın: