BİLEMEDİM Kİ

Dünyam durgun çaresiz, hissiz artýk sevdiðim,
Döndürsem mi döndürmesem mi bilemedim ki,
Yüreðime ateþ düþmüþ yanmakta bak sevdiðim,
Söndürsem mi söndürmesem mi bilemedim ki,

Sevda denen bedele, yetmez belki servetim,
Sevmiþsek dert deðil ki, kavuþmaktýr niyetim,
Aþk nankördür diyorlar, bekledim ve sabrettim,
Kondursam mý kondurmasam mý bilemedim ki.

En mahrem duygularým bir bir edildi idam,
Daðlar boyu uzanýr dillerde benim sevdam,
Feryadým, ah-u zarým, duyulur elbet nidam,
Kandýrsam mý kandýrmasam mý bilemedim ki.

Huzur diye yalvardým aradým köþe bucak,
Tebessümü görünce oraya kurdum ocak,
Zehir olsan ne fayda, bal bildim seni ancak,
Bandýrsam mý bandýrmasam mý bilemedim ki.

Görkemli duygulara, aþk ateþi ol yeter,
Sevda denen cennete, aþýk olan kul yeter,
Umman senin neyine, ol cananý bul yeter,
Yandýrsam mý yandýrmasam mý bilemedim ki.

Dünyalara deðiþmem, bilesin o güzel yüzü,
Kehkeþan kararmýþsa neylerim ben gündüzü
Firgatliden habersiz dönmekte hep gökyüzü,
Dondursam mý dondurmasam mý bilemedim ki,

Aþýk Firgatli/Erdal EBEM

Sosyal Medyada Paylaşın: