BİLESİN
Aþký söylemekte, bütün þarkýlar,
Matemli dizeler, yazmam bilesin.
Boþ yere yanmamýþ elbet aþýklar,
Sevda çekenleri, üzmem bilesin.
Nedensiz kuþkular edermiþ ayrý,
Tarumar olmasýn sevenler gayrý,
Ne mecnun ne Ferhat, çözmedi sýrrý,
Ben niçin çözeyim, çözmem bilesin.
Divane deðilim, olmuþum aþýk,
Nasýl sevilmez ki bulmuþken ýþýk,
Baksana sevdiðim, ruhum barýþýk,
Bulduðum huzuru bozmam bilesin.
Fidanlar yeniden tohum açmýþken,
Gonca gülüm hele, sevgi saçmýþken,
Dimaðýmdan hüzün, henüz kaçmýþken,
Türabdan meflucu, kazmam bilesin.
Yýllarca aradým, derde devayý,
Koskoca bir ömür sordu sevdayý,
En sonunda buldum, doðru davayý,
Yanýnda koþmaktan, bezmem bilesin.
Firgatliyim deyip, defter dürmüþken,
Kalbime anlamsýz duvar örmüþken
Mecnun gibi çölde, serap görmüþken
Bu diyarda sensiz, gezmem bilesin.
Aþýk firgatli
Erdal EBEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Firgatli-Erdal ebem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.