sanki yýllardýr bekler gibiydin
baþýný dayadýðýn o çaresizliðin dört köþeli pencere kenarýnda
kimsenin dokunamadýðý yalnýzlýðýn
okunmamýþ kitap yüzünün bakýþlarýyla
daðýlýyordu harflerin sokak boyunca
sanki yýllar boyu yürüdüðüm yollarýn
köþe baþýný dönüyordum
sana açýlan o sokaðýn
aþka varan adýmlarýyla
basa basa çýktým
bakýþlarýndaki merdivenlerden
sazsýz
sözsüz bir nidaydý kalbindeki ritmin
daðýlan notalarýný
sokak içinde toplayabildiðim harflerle birleþtirip
bestesini yapmak gibiydi aþk
sen,
sana geldiðimi bilmeden
ve gözlerinden gelip geçen bir ben’in gölgesi soðumamýþken bakýþlarýnda
ayak uçlarým üzerinde yürütüp kendimi
gözlerini baðladým ellerimle
dedim ki
bil bakalým ben kimim
dedin ki
sensin o
adýmý söylemeden
bildin kalbindeki kalb’im’i
sonra,
kuzine üstünde demini almýþ çay suyunun tiz sesi kapladý odayý
koyun postu serildi
o ateþin dibine
hayatýn elektriðini kestik o an
soba ateþinde alevler ýþýk olup
sürgülü kapaðýndan sýzarak
yalazlanýyordu yüzünün yarýsýnda
ve,
üzerinde mutluluk yazan tek dal sigarayý
el yordamýyla bulacak mesafeye koyup
koyu bir sohbetin seyr ü seferine çýkýyoruz birlikte
dur bi
az bekle..