Kendine yabancý topraklarýn
akýl tutulmasýdýr bâzen
bir kadýnýn gölgelenmiþ gözleri
Sözlerinden soyunur önce
Vazgeçip bildiði her þeyden
imtinâ giyinir tenine
durur zaman orada...
Öyle bir ânda Tanrý’yla karþýlaþýr kadýn
Elleriyle bilediði hüzne dokunur aþk
Bir tereddütün içine gizlediði
tüm gücüyle reddettiði ne varsa
yýllanmýþ þarâplar gibi zerkolunurl
ince ve yorgun damarlarýna...
Gezinirken içinde ateþ
varlýða sýðýnýr kadýn
yükleyerek sýrtýna ölümü
Elleri lâl
Teni helâl
Zehirli bir sarmaþýða sýrnaþýk
Üstelik; körkütük âþýk!
Ne çok hikâye geçer böyle
esrik zamanlar içinden
bir varmýþ bir yokmuþ’a kanarak...
Unutalým masallarý
Nasýlsa yaralýyýz;
Ýçimiz kurþun asker!
Özlem TARHAN
Eylül/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.