İçimdeki En Hoş Damla

Bir yudumunda bin hayat var sevgili.
Hadi öp beni dudaklarýmdan ömrüm senin olsun.
Kaç asker uðurladým gece nöbetlerimde kalbinin koðuþlarýna,
Ýçtimadan hayal kýrýklýklarýyla döndüler teker teker.
Umut kaplý bardaklar sundum yudum yudum gözlerine,
Yine de kýramadým içindeki umutsuzluðu.
Anlamsýz yokuþlarýný sürdüm, düþlerimin uzaklýðýna,
Sürgün yollardan döndü yine kalbim; eli boþ.
Bir fincan kýrýðý kadar batýyor þimdi ellerim saçlarýma,
Gözlerinin kahvesinden içmek istiyorum.
Sessiz bir geceye uðurluyorum ruhumu,
Hadi tut beni en zaaf yanýmdan.
En hisli zayýflýklarým senin parmak uçlarýnda kaldý,
Gönder bana yaslý bir mektupla.
Yaþlanmak istediðim bütün aðaçlar gölgesini kaldýrdý üzerimden,
Ýçim dýþým sensizlikten yanýyor, baþka bir þey deðil.
Son bir yaprak tutuyorum avuçlarýmda, henüz sararmadý,
Hâla sen kokuyor önü arkasý.
Hatýrlar mýsýn bir gül vermiþtim sana deniz kenarýnda,
Üzüntüne biraz mutluluk katmýþtý.
Sonra koca bir yalnýzlýk girdi aramýza,
Kirlendi tüm sokaklar, söndü caddelerin ýþýklarý.
Dört duvar arasýnda nefes daralmalarý kaldý geriye,
Alamadýkça boðulduðunu hissettiren.
Mevsimler zamana çok hýzlý, gönlüme en aðýr aktý,
Bir þey anladýysam kalkmiyim þurdan.
Kimsesiz yaðmurlar yaðdý yeryüzüne,
Beraber ýslanamadýk diye kýzdý bize dünya.
Sonra bir mucize gönderdi tabiat ana,
Belki son bir þanstý bu bize verilen.
Belki de sadece son...
Sonra sen geldin bir kývýlcým çaktýn,
Yazdýðým tüm karamsar kelimeler eskidi.
Tüm eskiyen yanlarým, ölen hücrelerim yeniden doðdu,
Evet kadýn biraz geç geldin.
Ama olsun. Hoþ geldin!
Þimdi o son yudumu ver sevgili,
Artýk ömrüm senin...

Alican Yýldýrým / içimdeki En Hoþ Damla

Sosyal Medyada Paylaşın: