ZAMAN ÇÜRÜTTÜ ÜTOPYALARIMIZI
omrye
ZAMAN ÇÜRÜTTÜ ÜTOPYALARIMIZI
maðlup ordular gibi dönüyorum sana
ürkek umutlar taþýr çantamdaki kadýn
dünya yitirdi masumiyetini
nereye baksan kan savaþ zulüm
ulu çýnarlarýn gövdesinde kanlý güvercin
kanadýnda kurþuni sularýn bulanýklýðý
yasemin kokan bahçeleri düþlemiþtik oysa
köþe baþýný tutan sokak çalgýcýlarýný
anýsý hala içimde býrakýp gittiðin hançerin
gün boyu dev maðazalara girip çýkýyoruz
gece trenlerine usanmadan yetiþiyoruz
metropoldeymiþiz meðer
bað kütükleri gibi çürümüþ gövdemiz bilmemiþiz
oysa yosun kokan yollardaydýk
eski rum evleri yýkýk taþ duvar
tenha istasyonlarýn sabýrlý yolcularýydýk
koflaþan iðreti dünyanýn matlýðýna inat
çýkýyorduk hayatýn karþýsýna incecik kýrýlgan çocuklar gibi
içimdeki trenler sustu yorgo
dudaðýnda tuz ve yosun kokusu
þehrin sur kapýlarý kapandý
þimdi kuytu bir köþede oturmalý
maðlup ordular gibiyiz nicedir
yorgun ve yaralý
zaman çürüttü ütopyalarýmýzý
ahþap konaklarýn yerinde localý apartmanlar
pera sokaklarýnda keman ezgili sonatlarý unut
içimizde geç kalýnmýþ akasya baharlarýný unut
mor salkýmlý çardaklarda akþam sefalarý anýlar gergefine iþlenmiþ
en çok sevgileri sulamayý unuttun çiçekler boynunu büktü sevgili
zaman çürüttü ütopyalarýmýzý
ýlýk bir eylül sabahýnda
maðlup ordular gibi dönüyorum sana
gemileri sessizce selamla yüreðim
Ömriye KARATAÞ
13.09.2017
ý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.