Bak iþte güller ve iþte lale þarký söylüyorlar, Bronzdan ve mermerden kocaman heykellerin yanýnda, Tekdüze ve pembe uzun akþamlarda Aðaçlarýn altýnda Aþkýn çýlgýnlaþtýðý Parkta.
Akþamlarý çiçeklikler neþe içinde þarký söyledi Orada ay ýþýðýnýn, eðri duruþlarýnda, Ve aðýr, melankolik rüzgârýn büyük savurmasýyla, Kimsesiz kuþlarýn beyaz rüyalarý deyiþti.
Bak iþte lale ve iþte oradaki güller Ve tanýn kýzýllýðýnda kristalleþen zambak Hayvanlarýn ve her þeyin acýsýný taþýyarak, Geriye çekilen güneþte üzgün, ýþýldýyorlar,
Benim ölen aþkým, kanayan bir ten gibi, Yarasýný dinlendiriyor, yatýþtýrýyor sinirlerini. Bak iþte lale, güller ve zambaklar, Ruhumun yýkandýðý anýlara aðlýyorlar.
Emile Nelligan Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.