Arkamdan ...

Kendini öldürüyor bütün þiir’ler
bu rüzgar, bu ay, bu aþk kokan sabah
dilimde kendimden sakladýðým kendim
sýðýnýyorum çocuksu tanrý gölgesine

-ve ben oluyorum
hani yoktan gelen ben
hani iþte sakladýðým kendimi
bir buluta ve ordan kendime

çok þiir deðil bu
biraz aðýr deprasyon
biraz kendini kurtarmak
biraz daha biraz

sonrasý hep saðanak
düþlerde bir yalnýzlýk
düþlerde bir isyan
aðlamaklý sükut

çýldýrmanýn eþiðinde cinnet
varolmanýn hazin senaryosu
kaðýttan bir gemi misali
gölgesiz ölülerin ahý

güzel bir günbatýmýnda
güzel bir sarhoþluk

iþte böyle yazacak birileri
arkamdan diyorum
ben ölünce
aðlayan gemilere ....



Sosyal Medyada Paylaşın: